هله نوميد نباشی که تو را يار براند

گرت امروز براند نه که فردات بخواند

در اگر بر تو ببندد مرو و صبر کن آن جا

ز پس صبر تو را او به سر صدر نشاند

و اگر بر تو ببندد همه ره ها و گذرها

ره پنهان بنمايد که کس آن راه نداند

نه که قصاب به خنجر چو سر ميش ببرد

نهلد کشته خود را کشد آن گاه کشاند

چو دم ميش نماند ز دم خود کندش پر

تو ببينی دم يزدان به کجا هات رساند

به مثل گفتم اين را و اگر نه کرم او

نکشد هيچ کسی را و ز کشتن برهاند

همگی ملک سليمان به يکی مور ببخشد

بدهد هر دو جهان را و دلی را نرماند

دل من گرد جهان گشت و نيابيد مثالش

به که ماند به که ماند به که ماند به که ماند

هله خاموش که بی گفت از اين می همگان را

بچشاند بچشاند بچشاند بچشاند